week 3+4: Defining home and Pari Island

hier mijn 3e weekverslag over mijn 3e en 4e week aan de andere kant van de wereld:) Ik zit hier onderhand alweer een dikke maand en het houdt allemaal maar niet op met de gebeurtenissen, ervaringen en activiteiten!
Dit verslag gaat over mijn eerste 2 weken school, Tea Walk, eerste tripje naar Pari island

WEEK 3
maandag 22-02-2016
vandaag was de dag dat ik officieel zou gaan beginnen met mijn studie aan de BINUS University. Elke ochtend moet ik ongeveer een half uur in een bus zitten die vanaf mijn campus ( BINUS Square) vertrekt. De dag begon al lekker ruk: ik was in de verkeerde bus gestapt... Mehhhhh..... er zijn dus verschillende bussen die naar alle verschillende locaties gaan, maar het staat niet op de bus. Lekker handig. Na een rondje van de zaak door west Jakarta kwam ik daarom gewoon weer uit bij mijn campus.
Ik was eerlijk gezegd helemaal blij dat we eindelijk begonnen met de studie, want het begon zo waar bijna op een vakantie te lijken. Ik had dus ook met goede moed alles al voorbereid en geregeld en heb nog nooit zo goed opgelet in de les. Les geven doen ze hier trouwens ook wat anders, de docenten staan op een soort podiumpje vooraan de klas en sommige zijn heel streng en anderen juist totaal niet. Ook moet je je bij elke les inklokken met je studenten kaart, en mag je een les niet meer dan 3 keer missen in een half jaar.

Ik heb elke maandag dinsdag en woensdag full pull les, maar daardoor wel donderdag en vrijdag vrij!:) op dinsdag kom ik bijvoorbeeld vaak pas om 8 uur thuis omdat ik nog tot zo laat college heb. Daarbij staan hier 12 in een kwartiel gelijk aan 15 Nederlandse punten, maar ik heb ik hier toch wat extra vakken erbij gedaan aangezien de lessen wel makkelijker zijn dan in Nederland, dus ik loop hier nu 16 punten bij elkaar te studeren. Maar dat moet goed komen. Oh ook een leuk weetje, je mag op school geen korte broek of tanktops dragen. je moet bedekt zijn en slippers zijn ook uit den bozen.

Verder heb ik deze 3 studie dagen niet heel veel bijzonders gedaan. Het enige wat me wel op viel is dat mensen een beetje bang voor je zijn omdat je blond bent. Bij mijn les entrepreneurship zat het hele lokaal vol, behalve de tafels om mij heen waren leeg #lonelylife. Gelukkig toen de groepjes gemaakt moesten worden, en ik de andere strebers die vooraan zaten wilde vragen, vroeg dat meisje mij eerst dus dat was wel heel schattig <3 ging ze allemaal reis tips geven hahaha

Woensdagochtend werden we trouwens wakker met een naar bericht. Esther, een van de andere Nederlanders, was vannacht naar het ziekenhuis gegaan omdat haar koorts van afgelopen dagen een toppunt had bereikt. Gelukkig was Arin ( herkennen jullie deze heldin nog van vorige verslagen?) wakker en is met haar naar het ziekenhuis gegaan, de schat. Het was maar beter dat ze was gegaan want eenmaal daar had ze meer dan 40 graden koorts en een hoestinfectie. Ze heeft nog t/m zondag in het ziekenhuis moeten liggen. Gelukkig kreeg ze vaak visite van ons allemaal om lekker te kletsen of spullen te brengen en samen te eten. Nu is ze weer helemaal beter hoor!
Savonds zijn Paula en ik nog mee gegaan naar Camdon, de studenten bar, om weer even onze linkerarm te trainen.

donderdag 25-02-2016
vandaag stond in het teken van een internationale BBQ! Nadat ik sochtends naar de international office was geweest, had geluncht bij batavia en braaf mijn baantjes had getrokken in het zwembad, had mjin buik om 7 uur wel zin in een salade, sate'tje, stokbroodje en saus. Helaas bleek niks minder waar... Om exact half 7 barstte alle hel los in Jakarta en vanwege alle wind konden de primitieve BBQ setjes (lees bakstenen en kippengaas) niet aangestoken worden. Dit is trouwens weer een typisch voorbeeld van Indonesische planning: niet. Gelukkig met wat help en een schietgebedje naar de BBQ goden kregen we 2 kleine BBQ's aan om vervolgens voor 80 man eten klaar te maken. Tegen die tijd viel ik al bijna flauw van de honger. Na heel veel maiskolven en een paar rare tofu worstjes (bah) was er een of andere briljante pipo om de karaoke aan te slingeren om de grote beamer. For the record, als wij Nederlanders denken aan karaoke denken we aan dronken lui in een verlaten kroeg die was valse noten uit kramen. Nou hier wordt het gezien als een ware wereld sport en alsof je leven ervan af hangt. HI-LA-RISCH. Toen het eenmaal de beurt was aan de koreanen was hun lied keuze ook niet zo moeilijk: gangnam style. Als een ware dance squad stonden daar 15 koreanen hun benen van hun lijf te dansen en hun stembanden eruit te zingen, wat nog verdomd goed klonk ook! Tja, komen wij Nederlanders aan zetten met een verschikkelijk hollands nummer. Na wat overleg gingen we maar voor drank en drugs. I know, heel inappropriate om te zingen over drank, drugs, seks, MDMA maar het was toch in het nederlands en het was een pakkend deuntje haha. Ze zouden eens moeten weten op wat voor muziek ze aan het dansen waren...

vrijdag 26-02-2016
Ellen hoorde sinds vandaag officieel bij de TIG club! 20 jaar werd deze dame vandaag en dit werd dan ook weer goed gevierd met taart, kaarsjes, vals gezang en stappennnnnn. We wilden allemaal naar de skybar gaan. De hoogste bar van Jakarta waar je je helemaal een rijke tata voelt. Nadat ik een poging had gedaan om mezelf mooi te maken met hakken en een jurkje (zo niet Bodine proof maargoed), stapten we met alle dutchies, duitsers en nog wat kerels in de taxi. WAUWIEEEEEE wat een prachtig uitzicht hadden we! Al die lampjes, bekakte mensen om je heen, luxe lounge bar en een zwembadje.... Ik kon er wel aan wennen! na een te duur drankje en een hapje in de mall was het tijd om naar ons 2e huis te gaan, juist, Memories Cafe! Lekkere straat toko met goedkoop bier een een slecht live bandje, heerlijk. Veel te overdressed dat we waren maar wat maakt het uit. Ik heb samen met Dovy, Clement en Jan het nog uitgehouden tot 3 uur waarna het slim was om toch maar naar huis te gaan.

zaterdag 27-02-2016
na deze zware nacht werd ik pas om half 1 wakker met een grote drang tot plassen. Eenmaal wat kleren en slippers aan liep ik naar de deur om naar de gemeenschappelijke badkamer te gaan. Op slot. Shit dacht ik, ik doe die deur altijd snachts op slot want anders kan iedereen gewoon je kamer binnen lopen, maar normaal laat ik altijd mijn sleutel dan in de deur zitten. Aangezien ik gisteravond alles van me af had gegooid was het nog een ware zoektocht om die sleutel terug te gaan vinden. Na een room makeover van 10 minuten was mijn sleutel nog NERGENS te bekennen, en ik moest nog steeds plassen. Ik zou toch niet mijn sleutel aan de buitenkant v/d deur hebben laten zitten? en dat iemand 'm lollig op slot heeft gedraaid? In alle paniek whatsappte ik de andere meiden dat ze nu naar mijn kamer moesten komen. Binnen 2 minuten stonden paula en jana voor mijn deur, conclusie: geen sleutel. FACK. De doem scenario's sluipten al in mijn hoofd... Iemand heeft mijn deur op slot gedraaid en de sleutel meegenomen, om later terug te komen en alles uit mijn kamer te jatten !!! ondertussen kwamen er ook andere gedachtes in mijn hoofd om maar gewoon in de emmer op mijn kamer te plassen aangezien we nu alweer 45 min verder waren.

Gelukkig kwam daar het lieve receptie vrouwtje, MET MIJN EIGEN SLEUTEL! iemand was zo lief om mijn deur op slot te draaien, met de gedachte dat er niemand meer in zat, en de sleutel naar beneden gebracht voordat iemand misschien wel slechte bedoelingen ermee had. Dit was voor mij weer een perfect voorbeeld hoe lief de bevolking hier is, zo aardig en behulpzaam... Terwijl ik 5 min geleden nog zo naar over mensen dacht...

Voor de rest zijn we lekker wezen chillen aan het zwembad want de volgende dag moesten we weer vroeg op! om 05:00 zou mijn wekker gaan.

zondag 28-02-2016
TEA WALK DAY! Het klinkt zo leuk, maar begon zo verschrikkelijk. Ik had op een of andere manier niet kunnen slapen vannacht, dus zonder ook maar 1 minuut slaap stond ik om 05:45 met de anderen in de lobby. De hele week hadden we mooi weer gehad en precies op deze dag hadden we regen regen regen en nog eens regen... Zo balen. Eenmaal in de bus was het tijd om te vertrekken. De bus chaffeur stapte in, haalde nog een keer een kam door zijn haren ( ze zijn hier heel erg op haar en lange nagels, vooral dat laatste lekker viezig bah) en ging achter het grote stuur zitten. Ik hoor Esther nog steeds recht van mij zeggen: ZOOOOO dat stuur is zo groot dat het een eigen postcode heeft!

Na een uur rijden werden nog bijna de plannen gewijzigd, maar toen iemand zei dat het later zou opklaren zijn we toch maar doorgereden naar de Agrowisata Gunung Tea plantages. Nouuuuuuu het ging helemaal niet opklaren! Ondanks dat echt veel lol gehad en zelfs met donkere wolken was het werkelijk prachtig! Veel rondgelopen, gelachen, uitgegleden en geleerd van de lieve tourguide die amper Engels kon.


WEEK 4
maandag 29-02-2016
maandag dinsdag en woensdag heb ik eigenlijk weinig interessants gedaan. Van sochtends vroeg tot savonds laat bezig geweest voor de studie en projecten.

donderdag 03-03-2016
Om 5 maanden in Indonesië te verblijven moet je uiteraard een visum hebben. Bij de Indonesische Ambassade in Nederland HAD IK AL 50€ betaald en dacht ik nog: nou dat valt me mee! Te vroeg gejuicht. Hier moest ik het 2e deel gaan betalen, maar liefst 280€. TWEEHONDERDTACHTIG EURO! Meine liebe, ik wil niet weten wat ik allemaal met dat geld had kunnen doen...

Na deze rib uit mijn lijf zijn we maar even gaan bijkomen bij het zwembad. Paula en ik zouden vanavond uit eten gaan met onze Ibuddies en 3 andere internationale studenten, waaronder ook een jongen uit Borneo. Ik durf mijn hand in het vuur te steken dat dit de meest schattige jongen is die je ooit hebt gezien. Ik voelde me een reus naast hem! Na een groepsfoto wilde 1 van de kerels nog een speaker halen. Toen we langs een JBL winkeltje liepen, realiseerde ik me dat ik nog een kabeltje moest hebben voor mijn speaker om te verbinden met mijn laptop. Ik vroeg de vrouw hoeveel zo'n kabeltje kostte en ging overleggen met haar baas. Ze kwam terug met het volgende: it's free for you miss! Zoooo cute, maakte mijn hele dag goed. An advantage of being a "boule".

we besloten om nog een biertje te doen in het Memories Cafe waar alle andere internationale studenten ook waren. Om een uurtje of 12 gingen de voetjes van de vloer met als hoogte punt het optreden van Paula en een oude local mannetje die toevallig ook Opa heette. Terwijl het publiek zat te joelen dat de oude local met een "boule" aan het dansen was, gooide hij Paula nog een paar keer sierlijk in het rond terwijl Paula verbaasde blikken naar mij wierp waarom ze nog niet gevallen was. Een hilarisch gezicht was het kan ik je zeggen! Ik heb deze avond gezweet op plekken waar ik niet van wist dat je daar kon zweten hahaha!

Zaterdag 05-03-2016
vrijdag heb ik niet veel bijzonders gedaan of meegemaakt ( behalve een indiaanse stalker in de supermarkt), want we wilden goed uitrusten voor vandaag: ONS EERSTE ECHTE TRIPJE WEG! We gingen met alle Ibuddies en internationale studenten naar Pari Island. Een eiland wat onderdeel uit maakt van Thousand Islands voor de kust van noord-west Java. Om 5 uur sochtends zaten we weer in de bus om te rijden naar de haven wat ongeveer 45 minuten zou duren. Nu denk je zeker; oh dat valt reuze mee! Nou het viel niet mee. Allereerst regende het de hele ochtend wat echt de voorpret drukte. Het laatste stuk moesten we door een sloppenwijk waar de geur van China Town niks bij voor stelde. Jemig de pemig, ik kan redelijk wat hebben aan gorigheid en luchtjes, maar dit sloeg alles. De rottende vis en afvalbergen van 20 jaar oud kwam door de airco lekker naar binnen. BAH.

Eenmaal uit de bus was het tijd om aan boord van onze boot te gaan. Even voor de goede orde, met " boot " bedoelen ze in Indonesië een paar houten planken redelijk goed in elkaar gezet en het drijft. Ik was allang blij dat het niet zonk en er waren soort van oude bus stoelen in gezet zodat we konden zitten :)
Terwijl de grote kakkerlakken over de vloer kropen en ik op esther haar schouder sliep, klaarde het weer ( en daarmee ieders humeur ) op !:D

eenmaal op het eiland was het plaaaatjeeee weer! Blauwe lucht, zonnetje, 32 graden, heerlijk! We werden opgesplitst in groepjes voor de Homestay's waar we in zouden verblijven. Alle huisjes op het eiland hadden vrolijke felle kleurtjes en zijn allemaal klein en primitief. Een gat in de grond als wc, douchen met een emmer buiten en een matrasje op de grond. Maar het was er schoon en had airco dus ik was al helemaal blij! We hadden eerst 2 uurtjes vrije tijd. We besloten om het eiland rond te fietsen en een beetje op verkenning uit gaan. De Nederlanders waren nog nooit zo blij om weer een fiets te zien en vast te houden! Het eiland had overal fietsen staan die je zomaar kan pakken of ergens kan laten staan. Het leek wel een goede versie van Amsterdam hahaha. Het leek wel een poster waar we in rond fietsten! Zo mooi!

Prachtige stranden, nog een schildpad en zeesterren vast gehouden, geschommeld, voelde echt als een vakantie! Eenmaal terug hadden we lunch waarna we op een boot zouden gaan om de hele middag te gaan snorkelen. Lekker helder water, qua vissen en koraal was het niet eens zo heel erg geweldig maar het was heerlijk om in de zee te zwemmen. Alle chinezen en Koreanen keken ons in het begin geschrokken aan dat we zo het water in sprongen zonder zwemvest, waren we helemaal gek geworden? Toen ze eenmaal zagen dat alle Nederlanders gewoon goed kunnen zwemmen moesten ze wel een beetje lachen haha! Het was wel weer bijzonder om alle cultuur verschillen te zien.. Sommige meiden in bikini, andere in boerkini met zwemvest omdat niet veel mensen kunnen zwemmen en andere meiden bleven aan boord omdat ze ongesteld waren, en tampons zijn hier een soort van taboe. Toen een ander meisje er ook 1 aan bood keken ze haar geschrokken aan dat ze dat toch echt niet wilden.

Savonds was er nog een heerlijk BBQ, Karoake en een groot feest op het strand zoals je in de films ziet. Ik ga er niet veel woorden aan vuil maken maar het was geweldig! Zelfs nog op het einde in de regen gedanst!

Zondag 06-03-2016
Na een helse nacht ( laat ik zeggen dat ik een nogal beschonken iemand op de wc in mijn huisje vond, lucky me...) was het tijd voor een ontbijt op het andere strand. Hier waren ook veel locals en wisten niet wat ze overkwamen met al die blanken om hun heen. De een na de ander kwam naar ons toe met de vraag of ze met ons op de foto mochten. In het begin is het leuk, maar na 15 mensen wordt je er al snel zat van kan ik je zeggen. Na wat chillen, een bootreis en een busreis waren we eind vd middag alweer terug op BINUS Square.
Na het uitpakken checkte in mijn binus account of nu dan eindelijkkkkk de kaart van Tom was aangekomen waar ik zo naar uit keek... En ja hoor! Hij was er! Ik ben nog nooit zo blij geweest met een stukje papier <3 Ik heb onderhand al wat kaartjes op mijn muur hangen en ben er helemaal bij mee! Als je je nog verveelt en hebt een stuk papier in het rond slingeren kan je het sturen naar dit adres, dan word mijn hokje toch een beetje mijn kamer en heb ik jullie een beetje bij me :) :

Binus Square Hall of Residence
Bodine van Houten- Room C14.21
Jl. Budi Raya No. 21
Kebon Jeruk
Jakarta Barat 11530, Indonesia

Ik voel me hier al helemaal thuis, maar mis iedereen ook af en toe hoor <3 Dikke kus van hier!!!!